شاید

         شاید خدایان مجموع قوانین حاکم بر ما و پیرامون و دور و بر ما باشند که ما آنها را نه لمس می کنیم و نه حس

فقط بر اساس آنها هستیم!
شاید این قوانین همان نیرو های مسلط بر طبیعت هستند که برخی با بزرگ نمایی آنها را خدا نامیدند.

شاید هم ما کلا آزادیم.

آیا ما برای فهم قوانین حاکم بر خود و طبیعت خدا را در ذهن و اندیشه ی مان آفریدیم

اگر نه پس آرمان و هدف از آفرینش خدایان در ذهن و زندگی مان چه بوده است؟!

شاید هم برای تکیه کردن آن را خلق کردیم

نمی دونم

البته گاهی گمان می کنم خدا همان انرژی هست که برخی از آن سخن می گویند.

اما در این باره که باشد بسیار کم احتمال می دهم(به شیوه ای که در ذهن مردم جا افتاده است)

با نیم نگاهی به اندیشه ی اسپینوزا درباره ی پل در کتاب تاریخ فلسفه ویل دورانت-افلاتون